Aetate mechanizationis adveniente, in omni loco instrumentum frequentissimum est fossor. Propter magnam efficaciam operandi et latum ambitum operandi, instrumentum praeferendum multis operationibus factum est. Quas igitur artes habet fossor terram fodiens?
Cum terram foditur, ars quaedam adhibenda est; plerumque cylindro situlae ut principali, cylindro brachii mobilis ut supplemento utitur. Angulus dentis situlae secundum cursum virgae situlae aptandus est. Dens situlae in terram inserendus est sicut culter olera secans, potius quam in terram feriendi.
Si secundum marginem soli est, et solum durum est, optimum est tantum duos vel tres dentes situlae adhibere, terram secare, deinde effodere. Cum autocinetum oneratur vel alia operatione efficaci, terram effoditur, situla omni plena esse debet, situla attollenda, conare omnes alios motus sistere, tantum uno motu oscillationis pleno, ut celeritas motus oscillationis celerrima sit. Situla non horizontalis est cum solum rotatur, sed paulum aperta ne inertia terram a tergo situlae cadat, et situla celerius aperitur cum terra exoneratur.
Ex hoc videre possumus bonum excavatorem etiam bonas artes operandi habere debere. Per varia principia cognitionis et peritias experientiae, excavatorem optime uti possumus ad opus perficiendum.
Tempus publicationis: XXIV Septembris, MMXIX