Quomodo qualitatem dentium situlae discernere? Discernere possumus ex pluribus aspectibus, ut puta ex processu fabricationis, foramine aeris, crassitudine apicis dentis et pondere dentis situlae.
In praesenti optima ars in foro est densus situlae cudendus, quia densitas artis cudendi magna est, ergo dentes situlae non solum duritia alta est et gradus resistentiae attritionis optimus, sed pretium etiam carum est.
Processus generalis fusionis, a pretio et processu cudendi dentis situlae, claram distinctionem habet; scilicet, responsa in gradu resistentiae detritionis dentis situlae et duritie, aliisque rebus etiam manifestam differentiam habent.
Foramen aereum fusi plerumque dividitur in foramen aereum separatum, foramen aereum invasivum, et foramen aereum reverberans.
Dic simpliciter, dens situlae, bona arte et materia processu, prodit; stoma parvum est; post sectionem, non videbitur foramen magnum, sphaericum, aut stoma coacervatum; contra, artem et materiam, nempe dentem situlae generalem, facite.
Secundum ponderationem, pondus dentium situlae inferiorum est summum, qualitas secundae, levissima est generis ordinarii; quamquam dentes situlae ex pondere quodam gradu pro et contra distinguere possint, videri potest non tamen centum per centum accuratum esse!
Ambitus constructionis excavatoris gradum detritionis et frequentiam substitutionis dentis situlae directe determinat. Exempli gratia, si excavator terram movet vel harenam facit, plerumque idem est dentem situlae bis in anno mutare, quia gradus detritionis multo minor erit.
Puncta supradicta sunt via ad distinguendum
Tempus publicationis: XXVI Novembris MMXIX